Osteopathie is een uitsluitend manuele behandelmethode en geneeskunst, gebaseerd op de filosofie dat klachten ontstaan uit storingen in de beweeglijkheid van weefsels in het lichaam (wervels, gewrichten, spieren, organen, fascia).
Een verminderde beweeglijkheid van deze weefsels veroorzaakt een verstoorde doorbloeding en/of zenuwgeleiding in deze weefsels. Zo geraakt het lichaam uit evenwicht wat kan leiden tot allerlei klachten en ziektes, zelfs op andere plaatsen in het lichaam.
Osteopaten zijn opgeleid om de oorzaken van een verstoorde balans in het lichaam te vinden en manueel te behandelen, zodat het zelfhelende vermogen geoptimaliseerd wordt. Osteopathie baseert zich hierbij op anatomie, fysiologie, neurologie en pathologie.
Een competente osteopaat weet wat hij kan, maar weet ook wat hij niet kan, en welke behandelingen een contra-indicatie vormen. Bij bepaalde bevindingen zal de osteopaat u dan ook doorverwijzen naar de huisarts of andere disciplines. De osteopaat streeft dan ook naar een goede verstandhouding met andere zorgverstrekkers.